English Summaries
|
ZBIGNIEW
BENEDYKTOWICZ
O prowincji
Pochwała prowincji – tytuł tego numeru zapożyczyliśmy
z ostatniej edycji Sandomierskich konferencji etnologicznych, o których
piszą, należące do Sekcji Etnograficznej Towarzystwa Naukowego
Sandomierskiego, organizatorki tych spotkań: Irena Godyń (pomysłodawca
i koordynator konferencji), Katarzyna Batko, Justyna Masłowiec,
Halina Sadecka.
Sandomierskie spotkania to ważny
przyczynek do rozważań o prowincji w ogóle, jak i do jej współczesnego
obrazu (tekst zawiera programy wszystkich dotychczasowych edycji i
zapowiedź kolejnej). W tej części zamieszczamy artykuły
przedstawione w Sandomierzu, od początku przygotowane także z myślą
o opublikowaniu ich na łamach „Kontekstów”. Ukazują się tu w
nieco zmienionych, uzupełnionych i poszerzonych wersjach. Idea była
taka: chociaż, każde ze spotkań w Sandomierzu owocuje odrębną
publikacją, warto tę cenną inicjatywę i głos z „prowincji”
wesprzeć, rozpropagować i włączyć w szerszy obieg refleksji nad
znaczeniem, rangą, wagą tego słowa i pojęcia: prowincja. Warto
ten głos (publikacje sandomierskie ukazują się w 200
egzemplarzach, „Konteksty” w 1000.) wzmocnić, dotrzeć z nim do
szerszego kręgu potencjalnych czytelników.
W dalszej części numeru, w
bloku tekstów poświęconych Taduszowi Kantorowi zamieszczamy zapis
rozmowy ze spotkania w Narodowej Galerii Sztuki Zachęta w
Warszawie, przygotowanego przez krakowską Cricotekę,
jakie miało miejsce w związku z prezentacją płyty (cyfrowo
zrekonstruowanego) filmu Andrzeja Wajdy Umarła klasa, będącego rejestracją słynnego
spektaklu Tadeusza Kantora i drugim, nowym wydaniem książki Jana
Kotta Kadysz.
Strony o Tadeuszu Kantorze, jakie ukazało się w wydawnictwie słowo/obraz
terytoria w serii: Biblioteka Mnemosyne pod redakcją Piotra Kłoczowskiego.
Książki, o której tłumaczeniu na angielski myślała Susan
Sontag – uważając ją za jedną z dwu najważniejszych (obok Światła Obrazu/Camera Lucida Rolanda
Barthes’a) – książek XX wieku.
Trzeci rozdział tego numeru związany
jest z wystawą Andrzej Wajda. Etnograficzny remanent,
przygotowaną tego lata przez Muzeum Etnograficzne im. Seweryna
Udzieli w Krakowie, która prezentowana będzie do końca października
2008.
Trzy spotkania: spotkania
Sandomierskie, spotkanie w Zachęcie, spotkanie w Muzeum
Etnograficznym w Krakowie z „etnograficznymi” rysunkami,
notatkami, filmami Andrzeja Wajdy, z autorem pamiętnego dla nas
artykułu o ekranach fotografów ulicznych, zamieszczonego na łamach
„Kontekstów” (wtedy tylko: „Polskiej Sztuki Ludowej” –
por. Andrzej Wajda, Ekrany fotografów ulicznych,
„Polska Sztuka Ludowa” Nr 1/1956. s. 3-20) – wyznaczają ton i
nadają rytm temu zeszytowi „Kontekstów”.
Te trzy rozdziały stanowią
dobrą okazję do namysłu nad tym, co znaczy: prowincja (centrum,
metropolia), a jednocześnie odsłaniają obszar i teren, na którym
spotyka się sztuka wysoka i „niska”, „prowincjonalna” –
światowa. Wersja – jak o spektaklu Tadeusza Kantora mówi Małgorzata
Dziewulska – „piwniczna” z wersją „wysoką”.
Czyż można wyobrazić sobie lepsze miejsce dla takich
niezwykłych spotkań, niż nasze niszowe, zajmujące się tym,
co„niskie”, postrzegane przez niektórych, jako bliskie
piwnicznym rejonom, a przez innych traktowane jednak jako
„wysokie”, „naukowe” pismo?
|